De keizerskroon bloeit

In de afgelopen tweede week van april is de keizerskroon in onze tuin ook volledig in bloei gekomen. Een mooie plant die al vele jaren een plekje in onze tuin heeft. Zelf hebben wij hem er niet ingezet. Nog een van de overblijfsels in onze tuin van de vorige bewoners.

De keizerskroon (Fritillaria imperialis) is een plant uit de leliefamilie (Liliaceae) en verwant met de kievitsbloem (Fritillaria meleagris, die inmiddels ook in onze tuin staat ). De keizerskroon is een winterhard bolgewas. De afgeronde bollen hebben twee tot drie heel dikke en stijve schubben. Boven op de bol zit in het midden een opvallende holte, waar de stengel uit groeit.

De stevige stengel groeit snel tot 90-120 cm lengte. Het onderste derde of halve deel van de stengel is bezet met vele, brede, staande tot hangende bladeren. De bovenste helft van de stengel draagt geen bladeren tot aan de bloemtros. Boven op de tros zit een kroon van glanzende, smalle bladeren.

De keizerskroon bloeit van midden tot eind van lente. De grote klokvormige bloemen zitten met tot zes stuks cirkelvormig gerangschikt. Wilde vormen hebben gele of oranje bloemen met soms een wat donkerdere adering. Aan de binnenkant hebben de bloemen dezelfde kleur, maar met een zwarte of donkergroene vlek rond de witte honingklieren. De stijl is net zo lang als de kroonbladeren. De vierkante, dikke zaaddozen hebben vier vleugels.

De keizerskroon komt in het wild voor van het zuiden van Klein-Azië, via Noord-Iran tot in Afghanistan en Pakistan. De plant wordt in Europa al bijna vierhonderd jaar gekweekt, nadat hij in de zestiende eeuw vanuit Turkije in Wenen in Europa is geïntroduceerd.