donderdag 26 april 2018

Bloeiende judaspenningen

Al zolang wij hier wonen, duiken ze elk jaar op in de tuin. Nu in april de paarse bloemen en in de zomer de zaden, de judaspenningen.
Toen wij afgelopen herfst in het Nederlands Openluchtmuseum in een zeventiger jaren inrichting een weer eens zo'n droogboeket zag staan, dacht ik leuk ook weer eens zoiets neer te zetten, een droogboeket. De gedroogde wilgenkatjes van de Deen supermarkt uit Julianadorp en de pauwenveer staan al in de vaas, iets wat dan niet zeventiger jaren is, maar er ook in staat is de grote prik met nog een paasei, dat over is uit een bloemstuk van Pasen. Straks ook nog maar een judaspenning er in met zaden en van de zomer natuurlijk een paar mooie toerebouten.



De judaspenning (Lunaria annua) is een tweejarige, 50 tot 100 cm hoge plant uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae).
Bovenste bladeren zijn zittend of zeer kort gesteeld, de onderste zijn gesteeld. De bladeren zijn grof gekarteld en ei- tot hartvormig, reukloos en een kleine 3 cm groot. De kleur van de bloemen is  paars, mauve of wit. Ze zijn gegroepeerd aan de top van de rechtopstaande stengel. De bloeitijd loopt van april tot in juni. De vruchten zijn plat 3-6 cm groot. De plant is aantrekkelijk voor vlinders en ontsnapt vaak uit tuinen en groeit dan langs bosranden, bij heggen, en in wegbermen. De plant heeft een voorkeur voor zonnige tot licht beschaduwde standplaatsen. De judaspenning is afkomstig uit Zuidoost-Europa. In de Benelux is de soort algemeen vanuit tuinen verwilderd aanwezig, iets wat ook voor andere delen van Midden- en West-Europa geldt. De plant dankt zijn naam aan de zaaddoosjes die op penningen lijken. Judas Iskariot verraadde Jezus voor 'dertig zilverlingen', de klassieke benaming uit de Statenbijbel. Volgens sommige volkslegenden zou Judas toen hij zich verhing de zilverstukken onder zijn galg hebben laten vallen of hebben weggeworpen. Daaruit groeide de judaspenning.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver