Het eerste weekend van maart begon met nog streng winterweer, wij hadden een week met harde oostenwind gehad en een paar ijsdagen. In de loop van zaterdag begon het te dooien, zondag was al het ijs al onbetrouwbaar en de maandag na het weekend bleek, dat het in een weekend tijd van -10 naar + 10 graden was gegaan.
Die maandag reden wij samen met onze hond voor ons midweekje naar Julianadorp aan Zee. Wij hadden ons prima vermaakt. Op het IJsselmeer zagen wij die maandag nog grote ijsvlakten en tegen de Afsluitdijk al wat kruiend ijs. De duinen en Noordzee waren gedurende de hele week ijsvrij, alleen op de slootjes achter de duinen zagen wij (steeds minder) ijs. De vrijdag, daarna na een hele week overdag circa plus 9 graden, zagen wij terug op de Afsluitdijk onderweg naar huis, via een tussenstop bij mijn ouders in Leeuwarden, toch nog volop resten van de winter die wij in de laatste week van februari en begin maart hadden tegen de dijk liggen.
Kruiend ijs is vaak het gevolg van harde wind na een flinke vorstperiode. Boven meren of andere grote wateroppervlakken, zoals het IJsselmeer of de Waddenzee, krijgt de wind vat op de enorme ijsvelden, die dan in beweging komen. De ijsschotsen worden door de wind over grote afstand tegen elkaar geduwd, waardoor de spanning over de hele lengte toeneemt. De krachten die daarbij optreden zijn enorm. De grote ijsplaten worden moeiteloos tegen de zwaartekracht in omhooggeduwd en kunnen zo over dijken heen schuiven. De ijsblokken of -velden kunnen ijsdammen opwerpen als ze over elkaar schuiven, kistwerken genaamd. Kistwerken ontstaan vooral in scherpe bochten of bij obstakels.
Jaren geleden heb ik na een strenge winterperiode in Hindeloopen wel eens metershoge bergen kruiend ijs tegen en over de dijkbeschoeiing zien liggen, daarbij is het ijs op de foto hierboven nog kinderspel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver