Ossendrecht, opkomen

Ergens in de tweede helft van de tachtiger jaren moest het er dan toch maar van komen. In 1981 was ik 18 geworden en goedgekeurd voor het leger. Ik moest in dienst. Ik had toestemming om een dag later op te komen. De dag ervoor moest ik in Groningen nog een schoolexamen doen. Ik moest dat schooljaar nog een vak overdoen, om mijn HBO-diploma te halen.

Dus niet op een maandag, maar op een dinsdag nam ik vanuit mijn woonplaats Leeuwarden de trein naar Zwolle, vervolgens verder richting Bergen op Zoom, om vandaar met de bus op de Koningin Wilhelminakazerne in Ossendrecht niet ver van Putte aan weerszijden van de Nederlands-Belgische grens aan te komen.

Omdat ik een dag later kwam mocht ik niet gelijk op de legeringskamer van mij opleidingspeleton slapen. Ik moest in quarantaine. Toch wel luxe, een kamer alleen 's-nachts. Kon ik toch mooi mij volgende examen voor het einde van de week leren zonder te worden gestoord. Overdag deed ik met de groep wel de opleiding mee en de donderdag met nog een jongen van een ander peleton naar Utrecht voor een Mantoux prik (TBC) in de oude inmiddels al lang gesloopte Hojelkazerne aan de achterkant van station Utrecht Centraal. Daarna weer naar Leeuwarden, voor het examen de dag erop in Groningen. Dat was mijn eerste week in mij  diensttijd, die 14 maanden zou duren en na het weekend was de quarantaine voorbij en kwam ik net als de recht met een bed en PSU*-kast in een legeringszaal te liggen.

PSU* = persoonlijke standaarduitrusting.

Ja de plunje met mij PSU ligt nu nog stof en schimmel te verzamelen op onze vliering. De sportshirtjes zij in 1988 bij de viering van het Europees voetbalkampioenschap van Nederland gesneuveld, maar er zit zelfs nog 2 paar van die kartonnen kistjes in....

Tsja militaire dienst, je had er niet veel aan, maar het was wel een leuke tijd.

In Ossendrecht had ik er ook nog wel voordeel van, dat ik een dag later opkwam. Mijn eerste wacht- en piketdiensten liep ik pas toen ik paraat was. Ik was niet in het schema opgenomen. Mijn prikken wel gehad, je liep gewoon in de rij mee, maar ook de oproep voor de tandarts heb ik in Ossendrecht nooit gehad. Heb zelf trouwens toen maar een afspraak gemaakt. Op een gegeven moment miste ik een stukje van een vulling, toch maar even laten verhelpen.