Wij waren in juli samen op vakantie in Zwitserland en kuierend op de Brambruesch berg bij Chur, zagen wij dit prachtige sneeuwuiltje op een paaltje bij een woning.
De steenuil (Athene noctua) is een klein gedrongen uiltje van 21 tot 27 cm lang en met een spanwijdte van zo'n 55 cm. De bovenzijde is bruingrijs, dicht witgevlekt en -gestreept. De onderzijde is lichtgrijs met donkere brede strepen. De steenuil heeft een onduidelijke sluier, een streng gezicht en een afgeplatte, brede kop met gele ogen.
De steenuil leeft solitair. Hij zit - ook overdag - veel op daken, palen, (in een knotwilg al heb je die op de plek waar wij hem troffen niet),of op een weidepaaltje en wipt en buigt bij onraad. De vogel valt niet op doordat hij zo klein is. Hij maakt wel veel lawaai, van oktober tot februari is zijn roep te horen.
Zijn geluid is een schel en fluitend 'kieuw-kieuw', 'koewiet' of 'kwief'. Bij het nest 'kiff, kiff', ook 'kef, kef'. De zittende vogel roept een langgerekt 'hoe.....k', dat gemakkelijk is na te bootsen, waarop het uiltje antwoordt, vooral in de schemering.
Leuk, een dikke maand later stond ik ineens oog in oog met de grootste uil de oehoe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver