Broek in Waterland (NH) Vastloper

Onze vaarvakanties in Nederland

Onze laatste bootvakantie met ons hele gezin in 2011. Een natte zomer.

21 juli 2011 Begon weer een lange dag heel relaxed, daarna wat lezen, opstaan en ontbijten. Dochter en zoon gingen nog even Volendam in en wij nog even de bootse zaken regelen. Doel voor deze dag is Monnickendam achter de sluisjes. 

We vertrokken na de 1e kan koffie rond kwart over 1. Vlot de Gouwzee over, waar de Marken Expres boten af en aan voeren, naar ’t eerste sluisje in Monnickendam. Het was kwart voor 2, dus nog even een kwartiertje wachten. Samen met de Stentor ’t eerste sluisje door en het tweede waar het 0,75m diepte ons verbaasde, want volgens de vaarkaart zou het minimaal 1,30m moeten zijn. Het slootje richting Broek in Waterland in. Geen vrije ligplaatsen daar. Dus moesten wij ook beiden door de hefbrug. 

Stentor meldde zich aan bij de knop, maar er kwam niemand. Na een half uurtje provincie Noord-Holland gebeld. Zij zouden contact zoeken met de bruggewipper. Nog niks. Na 3 kwartier de provincie nog ’s gebeld. De brugwachter zou onderweg zijn.  Na meer dan een uur was ie d’r eindelijk. Hij was te kuieren (onder werktijd). Daarna voeren wij verder achter de iets grotere Stentor richting Broek in Waterland, door een heel smal verwaarloosd ondiep water. 

Even voor Broek in Waterland bleef onze schroef hangen. Zit iets in, touw of plastic.  Toch weer verder, schroef is nog niet leeg / schoon, maar vooruit ging wel weer. Bruggen in Broek in Waterland werden wel vlot bediend en deze brugwachter bood zelfs zijn excuses aan voor die andere in Monnickendam. Na het dorp werd de vaart weer breder, maar aan de westzijde lagen allemaal woonschepen, die aan de oostzijde allemaal een eigen trekpontje hadden naar hun woning. 

Bij Schouw gingen wij eindelijk het Noord-Hollands kanaal op en konden wij weer vlot doorvaren.  In Amsterdam-Noord waren deze keer de vrije plekken helaas over de volle lengte bezet, dus moesten wij weer door.  De grote sluis door, het IJ over en de stadsgracht in. Na het spoor gelijk links. Heel voorzichtig onder het vaste deel van de laatste brug door, want die is officieel maar 2,30m. Gelukkig hadden wij nog wat centimeters over. Rechtsaf de jachthaven in, tussen vrije nieuwe flats en oude fabrieken. Maar er was plek en wij werden door 2 aardige mannen een box gewezen. ’t Was al na 6-sen. 

Gauw macaroni gemaakt en komkommersla en lekker ite. Daarna nog even een stukkene klittenbandsluiting aan mijn korte broek weer vastgemaakt en nog even met mijn lief en zoon gevoetbald. Amsterdam centrum is ons thuis voor de komende 2 of 3 nachten.