Thuis, maar ook als onderweg spelen wij geregeld een potje rummikub.
Rond de kerstdagen nog. ’s Avonds nog lekker een paar potjes samen Rummikub gespeeld. De andere ochtend was mijn schat aan het werk en ik aan het stofzuigen. Ineens zie ik daar een rummisteentje, de oranje drie onder de eettafel. Verdwijnt ie me toch in de stofzuiger.
Ach de zak was toch bijna vol. Ik de stofzuigerzak vervangen en de oude napluizen, om het rummisteentje terug te kunnen vinden. Wat denk je? Veel hondenharen, sparrenaalden, maar geen steentje te vinden, de hele zooi belandt in de bijkeuken in de afvalemmer.
Heb ik mij dan vergist en toch, dat ding niet opgezogen? Voorlopig wel een steentje kwijt.
Afgelopen vrijdag, de zak van het restafval in de bijkeuken is vol… propvol. Die moet, maar in de de ondergrondse afvalcontainer 50 meter van ons huis. Samen en met de hond er langs (want wij doen graag meerdere dingen tegelijk) richting container en hond uitlaten.
Pasje voor de scanner, luik open, overvolle zak erin. Past eigenlijk net niet…
Geen dooie dingen baas, dus maar flink proppen. Hangt nog een punt van de vuilniszak buiten de klep, maar opnieuw openen wil niet, dus nog harder dicht drukken.
En ja, het lukt. Het luik is dicht, ons afval zakt naar beneden…
Zegt mijn vrouw: ‘hé er is iets naast gevallen’. En wat ligt er voor de containerklep op straat: Een punt van de vuilniszak, een paar plukken hondenhaar een restje stofzuigerzak en een rummikubsteentje, de oranje drie.
Het moest zo wezen en dezelfde avond alweer speelden wij een stevig potje rummikub en later dit zelfde weekend ging dit spel ook weer mee naar Lochem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver